Z powodu braku innych zainteresowań, jak co roku czytałam dużo i często. Miałam małe zastoje, które jednak nie trwały zbyt długo. Wybrzydzałam i kręciłam nosem, ale jakoś mniej niż w latach ubiegłych, bo o dziwo wiedziałam czego chcę i sięgałam po przemyślane tytuły. Finalnie ustukałam 126 różnych krótszych bądź dłuższych książek, co oczywiście nie ma żadnego znaczenia, ale też trochę ma, bo lubię prowadzić te moje statystyki i porównywać swoją czytelniczą formę na przestrzeni lat.
„Polak” to moja książka roku. Najpiękniejsza i najbardziej poruszająca. Intymna, skromna fabularnie i napisana tym wspaniale zimnym, kostycznym piórem J.M. Coetzeego. Kocham jego prozę od lat, a ta powieść jest prawdziwą, cenną perełka, którą będę nosić w sercu do końca życia.
Nie mów, że Bóg milczy, gdy twoja Biblia pozostaje zamknięta. Dla każdego chrześcijanina Pismo Święte powinno być podstawą, źródłem i drogowskazem na życie. Do Biblii trzeba cały czas wracać, odczytywać ją na nowo, wsłuchiwać się w Słowo Boże, szukać kontekstów. Dlatego warto posiłkować się różnymi komentarzami, które pomogą zrozumieć głębię biblijnych opowieści. W tym roku trafiłam na najlepszą serię tego typu, czyli „Klucze do Ewangelii” autorstwa kard. Grzegorza Rysia.
Nowy Rok, nowa ja? A może tym razem Nowy Rok, wdzięczna ja? W ostatnich dniach przeczytałam też niezwykłą książkę „Mądra wdzięczność. Jak odnaleźć wartość w sobie i świecie” Agnieszki Kozak, która przekonała mnie, że to droga dla mnie.
Od bardzo dawna nie czytałam żadnego komiksu superhero i nawet brakowało mi przygodówki tego typu, bo pierwszy tom „Radiant Black” sprawił mi mnóstwo czytelniczej frajdy i przypomniał za co lubię opowieści o superbohaterach.
Dziewiętnasty grudnia, czyli comiesięczne wspomnienie ks. Jerzego Popiełuszki, a z tej okazji okolicznościowa książka. Publikacja „Ja się poświęciłem i ja się nie cofnę” Pawła Zaborowskiego to doskonały tytuł na początek, dla każdego, kto chciałbym bliżej poznać Jurka.
W 2025 r. minie 25 lat od śmierci ks. Józefa Tischnera. Z tej okazji Senat RP ustanowił go patronem roku 2025. Cieszy mnie ta decyzja, bo do myśli ks. prof. Tischnera wciąż warto wracać i czerpać dla siebie garściami. Doskonałą książką na tę okazję jest piękny i pachnący nowością tom „Rok z Tischnerem”.
„Podpalili świat” to malutka książeczka. Niewielki format, raptem 70 stron, w tym ilustracje. Lektura zajmuje chwilę, ale rozpala serce i jest zachętą do dalszych poszukiwań.
Noszę w sobie różne historie i książki, które zmieniły moje życie. Gdybym miała ratować moją biblioteczkę z pożaru, to dokładnie wiem, które tytuły wynosiłabym jako pierwsze. Wśród tych literackich olśnień mam jeden poradnik, który faktycznie miał wpływ na moje życie i z którego dużo dla siebie zaczerpnęłam. Jest to tomik „Slow fashion” Moniki Szymor, którego drugie wydanie po raz kolejny ukazało się pod moich patronatem.
„Ladies with Guns” znów rozrabiają.Panie wpadły w prawdziwe tarapaty, choć przecież już wcześniej nie miały łatwo. Dla nich smuteczek, dla nas jeszcze więcej rozrywki, uśmiechu i wybuchów.
Patrząc na „Pożeraczy nocy” nie da się uciec od porównań do „Monstressy”. Pierwsza seria duetu Liu/Takeda była zbyt rozwlekła, za to obłędnie piękna. W „Pożeraczach nocy” kreska Takedy jest bardziej umowna i kreskówkowa, za to treść bardziej skondensowana, bo Liu musi zmieścić się w trylogii. Pierwszym tomem nowej serii obie twórczynie obiecują wiele i udowodniają, że mają jeszcze dużo do powiedzenia.
Powieść „Dwie siostry” porwała mnie od pierwszej strony. Czytałam ją z przejęciem i emocjami siedzącymi pod skórą, a przecież burzliwa historia sióstr nie była dla mnie tajemnicą. Swoim debiutem Anna Pliś udowodniła, że są opowieści, które warto opowiadać wciąż na nowo, a Biblia jest ich najlepszym źródłem.
„Po pierwsze: modlitwa” to książka, której brakowało mi w życiu. Teoretycznie o modlitwie powiedziano i napisano już wiele, w końcu jest ona pewną podstawą w życiu każdego wierzącego człowieka, jednak dopiero Bartłomiej Andrzej Kowalczyk OFM podsumował i zebrał w całość różne kwestie dotyczące modlitwy, opierając się na przykładzie samego Jezusa, widzianego oczami ewangelisty Łukasza.
Pytacie w listach o tomik „Dziękuję Ci Boże. Dziennik wdzięczności” od Kate Circle, dlatego spieszę z krótką recenzją. Przede wszystkim musicie wiedzieć, że wdzięczność to jeden z tych prezentów, którym możecie obdarowywać siebie, ludzi i świat każdego dnia, a nie tylko od święta, a książka Kasi pomaga wyrobić nawyk dostrzegania dobra i piękna w codzienności.
Pomysł na tę książkę od początku był ryzykowny, bo niezadowolenie czytelników można było przewidzieć z łatwością. Dlaczego? Bo „Polska według Ryszarda Kai” nie jest biografią Ryszarda Kai, choć takie można odnieść wrażenie zerkając na okładkę. Czym więc jest ta publikacja? Książka Beaty Szady to reportaż biograficzny poskładany ze skrawków różnych wspomnień (przez autorkę nazywany portretem), połączony z tekstami o Polsce, luźno nawiązującymi do plakatów Kai. Tak więc mamy dwie części - pierwszą o artyście, drugą o nas, Polakach.
Lektura „Listy Wächtera” była dla mnie przejmującym i ekscytującym wydarzeniem. Narracja płynęła wartko, a fabuła zaskakiwała kolejnymi smaczkami. Tym samym Magdalena Ogórek ustawiła sobie wysoko poprzeczkę. Jej najnowszy „Król Olch” nie doskakuje do tego wygórowanego poziomu, ale to wciąż znakomita, wciągająca i fascynująca lektura.
Brakuje ks. Piotra Pawlukiewicza, jego poczucia humoru, celnych spostrzeżeń i głębokich przemyśleń. Na szczęście są książki. „Przestań się bać” to jedna z nowości z nazwiskiem charyzmatycznego księdza na okładce.
Każde spotkanie z prozą Katarzyny Zyskowskiej jest dla mnie zawsze dużym przeżyciem. I tak już od ponad 10 lat jeszcze nigdy nie zawiodłam się na literackim talencie pani Zyskowskiej. Dlatego od początku wiedziałam, że „Alchemia” to będzie pewnik, jednak nie spodziewałam się aż tak wielkich uniesień.
„Z różą w dłoni” Jagody Kwiecień to piękna i urokliwa obyczajówka, która przenosi czytelników do ślicznego Wrzosowa, gdzie w nadmorskiej scenerii toczą się losy bohaterów.
13 czerwca 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II beatyfikował 108 męczenników II wojny światowej. To piękne, ale w tak licznej grupie gubią się losy poszczególnych ludzi. Potraficie wymienić choć jedną osobę z tego grona? Bo ja nie potrafiłam. Dlatego cieszę się, że wychodzą takie książki jak tomik „Jestem spokojny i gotowy na śmierć”, które przywracają pamięć i wyciągają przed z szeregu konkretnego człowieka, żeby pokazać jego życie.
„Zawsze wkładam serce w to, co robię. Rozważania o bł. ks. Jerzym Popiełuszce” to trzeci, rocznicowy tomik ks. Jerzego Jastrzębskiego na temat ks. Jerzego Popiełuszki.
Na warszawskim Żoliborzu, tuż obok Kościoła św. Stanisława Kostki, znajduje się grób ks. Jerzego Popiełuszki. Otaczają go duże kamienie, układające się w różaniec. Modlitwa różańcowa towarzyszyła ks. Jerzemu przez całe życie. Dominika Stadnicka-Strzembosz w piękny, obrazowy sposób opowiada o ks. Popiełuszce, odnosząc fakty z jego życia do kolejnych tajemnic różańcowych.
„Alfabet świętości, czyli życie i pontyfikat Jana Pawła II od A do Z” to publikacja dla dzieciaków, przybliżająca młodym czytelnikom koleje losu Karola Wojtyły.
Czeskie krymi nigdy nie zawodzi. „Usłyszeć śpiew jeleni” Františka Šmehlíka to kolejna powieść z serii, która usatysfakcjonuje nawet najbardziej wymagającego czytelnika.
W tym roku mija 40 lat od śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, a okrągła rocznica jest zawsze dobrą okazją do wydaniach nowych książek. Jedną z nich jest publikacja „Męczennik za wiarę i solidarność. Biografia ilustrowana bł. ks. Jerzego Popiełuszki” Jolanty Sosnowskiej.
Chodził za mną Kornel Filipowicz od dawna, od czasu do czasu przypominając o swoim istnieniu, ale udawało mi się ignorować podszepty intuicji, że to literatura skrojona pod moją wrażliwość. Aż w końcu sięgnęłam po „Romans prowincjonalny i inne historie" i przepadłam. Porwała mnie ta proza bez reszty, zachwyciła swoją przenikliwością, pięknem i nutą melancholii.
Nastał październik, miesiąc szczególnie poświęcony modlitwie różańcowej, ale też kojarzący mi się niezmiennie z postacią ks. Jerzego Popiełuszki. W tym roku mija 40 lat od śmierci tego niezwykłego kapłana, dlatego pojawiają się różne publikacje związane Jurkiem. Jedną z nich, idealną na ten miesiąc, ale i na cały rok, jest niewielki tomik „Zaczerpnij Bożej siły. Różaniec z bł. ks. Jerzym Popiełuszką”.
„Okruszki” to najpiękniejsza i najbardziej poruszająca książka jaką można przeczytać. Książka, która powstała z potrzeby podzielenia się doświadczeniami, wsparcia tych, którym niebo spada na głowę, a także opowiedzenia o dzieciach, których życie zaistniało tylko na chwilę.
Wrzesień to taki trochę nowy rok, tylko lepszy, bo pachnący słońcem i jesienią. Schyłek lata i początek jesieni, to mój ukochany czas w roku, który zawsze napełnia mnie melancholią i smutnym szczęściem. Zawsze wtedy szukam sobie kalendarza do zapisywania planów i marzeń na kolejny rok. Lubię nowe kalendarze, zupełnie puste, a jednak pełne obietnic tego, co dopiero ma się wydarzyć.
„Takiego traktatu młody człowiek nie napisze” twierdził Czesław Miłosz w „Traktacie teologicznym”. To samo mógłby zapisać ks. Adam Boniecki w „Testamencie”. Jego najnowsza książka, to coś w rodzaju pożegnania, rozliczenia się z tym co było, próba podsumowania życia, odrobina mądrości dla tych, którzy zostają. Dużo ważnych myśli, które wywołują uśmiech i prowokują do zadumy.
To miała być lektura na 12 dni, bo z taką myślą została napisana. Plan zakładał niemal dwutygodniowe rekolekcje, których celem jest nawiązanie bliższej relacji z Panem Jezusem. Pewnie da się przeczytać „Panie, ratuj!” tak właśnie po kawałku, ale mi się nie udało. Pochłonęłam tę niewielką publikację łapczywie, w całości, gdyż nie mogłam się oderwać od treści. Od dawna żaden tytuł związany z wiarą nie poruszył mnie tak bardzo i nie narobił tak wielkiego zamieszania w sercu, jak książka Marty Przybyły.
„Kamienie i motyle” Magdaleny Ajeddig to powieść, po której nie spodziewałam się aż takiej akcji. Byłam pewna, że będzie to obyczajówka z kilkoma mocniejszymi momentami, a szybko okazało się, że wpadłam w wir wydarzeń i zaskakujących zwrotów fabularnych. Lubię takie książki szczególnie latem, kiedy słońce napełnia energią a literackie emocje sięgają zenitu.
Okopy – mała wioska na Podlasiu. To tutaj wszystko się zaczęło. Tutaj 14 września 1947 r. w zwykłej, kochającej się rodzinie, urodził się Alfons Popiełuszko, przyszły ks. Jerzy, błogosławiony (święty, bo to przecież tylko formalność), mój przyjaciel.
Znałam Szymborską poetkę oraz Szymborską artystkę, teraz przyszła pora, żeby poznać mistrzynię krytyki literackiej. „Poczta literacka, czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem” to kolejna perełka z nazwiskiem Wisławy Szymborskiej na okładce. Napełniona jej czarem, nienachalną charyzmą i ogromnym poczuciem humoru.
„Most Heksagon” Richarda Blake’a to jeden z najpiękniejszych komiksów jaki widziałam. Oszałamiające ilustracje zostawiają czytelnika oniemiałym z zachwytu i spychają fabułę na dalszy plan.
W publikacji „Ojcowskim sercem” bp Artur Ważny najbardziej zaskoczył mnie wrażliwością i czułą narracją. W swojej książce autor pokazuje przede wszystkim kochające oblicze Boga. Nie straszy piekłem, nie grozi palcem i nie używa swojego autorytetu, żeby „terroryzować” wiernych wersją Boga-sędziego, ale w prostych słowach opowiada o Tym, który jest Miłością.
Lipiec jest najgorszy. Światło jest za mocne, a świat ma za ostre kontury. Moje nadszarpnięte nerwy źle znoszą wszechobecną jasność, przed którą trudno się gdzieś ukryć. Dlatego szukam pociechy w książkach. Publikacja „Jak żyć z lękiem” Marcina Matycha to dobra rzecz, która powstała po to, żeby lękowcom żyło się łatwiej.
O tym, że książka kucharska może być piękna przekonałam się już wiele razy, ale że można się w jakiejś zakochać, to dla mnie nowość. Połączenie smaku i opowieści, w reporterskiej wersji Dionisiosa Sturisa sprawiło, że przepadłam. „Kalimera. Grecka kuchnia radości” to prawdziwe cudo o smaku fety i miodu. Okazuje się, że nawet przepisy kulinarne można zapisać w taki sposób, że aż chce się czytać.
Nową powieść młodego i zdolnego Pawła Brola trudno tak do końca scharakteryzować. „Znak z góry” to mieszanka thrillera, obyczajówki, a także postapo z motywami chrześcijańskimi i ekologicznymi. Brzmi osobliwie? Możliwe, ale o dziwo takie połączenie działa, a jego efektem jest solidna i wciągająca opowieść, dziejąca się w bliżej nieokreślonej przyszłości.
„Miasteczko Panna Maria. Ślązacy na Dzikim Zachodzie” Ewy Winnickiej to reportaż idealny na lato. Jest tu wszystko, czego można oczekiwać od dobrej książki - zaskakująca historia, zupełnie inny świat, ciekawi bohaterowie oraz świetny, wyważony styl autorki.
Ależ mi ta książka namieszała! Idealnym podsumowaniem lektury „Listy Wächtera” mogłaby być ikonka z wybuchającym mózgiem. Czacha eksplodowała mi kilka razy. Po pierwsze treść – rewelacja, pochłaniałam ją łapczywie i z dziecięcym entuzjazmem, który towarzyszył mi w trakcie oglądania filmów o Indianie Jonesie. Natomiast każdy kolejny wybuch związany był ze stylem pani Magdaleny Ogórek, tak boleśnie słodziutkim i infantylnym, że trudno mi uwierzyć, że jakakolwiek redakcja to puściła.
Nic mi w tej powieści nie pasuje. Nie lubię takich bohaterek jak Claire, nie lubię takiego rozwoju fabuły, jaki proponuje autorka. A jednak nie mogłam się oderwać od lektury „Kocham cię, ale wybieram ciemność”, a teraz nie mogę przestać myśleć o tym, co przeczytałam.
„Cholerna sakura” to komiks obyczajowy, który aspiruje do ambitnej historii z przesłaniem, co scenarzyście nie do końca udaje się zrealizować. Jednak nawet odrobina przewidywalności nie psuje efektu końcowego oraz nie odbiera uroku opowieści snutej przez Giulio Macaione.
Podróżowanie z dziećmi diametralnie różni się od tego w gronie dorosłych. Mając na pokładzie małych odkrywców i obieżyświatów zwraca się uwagę na inne aspekty, a przede wszystkim szuka miejsc, które zainteresują nasze pociechy. W poszukiwaniu podróżniczych inspiracji warto wyposażyć się w publikację „104 atrakcje dla dzieci. Polska z pomysłem”.
Ostatni tom i wielki finał „Pewnego razu we Francji” pozostawia czytelnika z przyjemnym poczuciem satysfakcjonującej lektury. Fabien Nury znów wspina się na wyżyny, fenomenalnie zamyka historię Josepha Joanovici i udowadnia, że jego dzieło to komiks na najwyższym poziomie.
Litania do Niepokalanego Serca Maryi – taka krótka, prosta i przepiękna w swojej głębi. Szczerze? Nie znałam jej zbyt dobrze. Dopiero książka „Sercem Słuchająca. Rozważania wezwań Litanii do Niepokalanego Serca Maryi” siostry Anny Marii Pudełko oraz ks. Jerzego Jastrzębskiego zmobilizowała mnie do pochylenia się nad tą wyjątkową modlitwą.
„Kraków. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców” Zofii Jurczak to książkowy pretekst do tego, żeby odwiedzić Kraków. Ale nie ten królewsko-zabytkowy, tylko ten skrywający sekrety i ciekawostki, których odkrywanie nawet dorosłym sprawi dziecięcą przyjemność.
Cześć! Nazywam się Marta Kowal i uwielbiam gadać o literaturze. Ex libris Marty to mój pamiętnik z przeczytanych lektur i towarzyszących im emocji. Rozgość się, usiądź wygodnie, a ja oprowadzę Cię po moim książkowym świecie. W sprawach wszelakich pisz śmiało na adres: martakowalik16@gmail.com
.jpg)
.jpg "książka Polak J.M. Coetzee")
.jpg)
.jpg "Agnieszka Kozak, Mądra wdzięczność. Jak odnaleźć wartość w sobie i świecie")
.jpg)
.jpg "Podpalili świat")
.jpg)
.jpg "Monika Szymor, Slow fashion")
.jpg)
.jpg "Ladies with Guns")
.jpg)
.jpg "Po pierwsze: modlitwa. Wprowadzenie do modlitwy w oparciu o Ewangelię św. Łukasza")
.jpg)
.jpg "Dziękuję Ci Boże. Dziennik wdzięczności")
.jpg)
.jpg "książka Polska według Ryszarda Kai")
.jpg)
.jpg "komiks Jestem ich milczeniem")
.jpg)
.jpg "Ksiądz Jerzy. O odwadze, która miała wielkie serce")
.jpg)
.jpg "Zaczerpnij Bożej siły. Różaniec z bł. ks. Jerzym Popiełuszką")
.jpg)
.jpg "Panie, ratuj. Dwunastodniowe rozważania o relacji z Jezusem")
.jpg)
.jpg "komiks Most Heksagon")
%20(1).jpg)
%20(1).jpg "książka znak z góry")
.jpg)
.jpg "Miasteczko Panna Maria. Ślązacy na Dzikim Zachodzie")
.jpg)
.jpg "Cholerna sakura")
